Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Φιλοσοφία μετά από… οινοποσία;

Εκείνο που δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ, είναι η τόση ματαιότητα αυτού του κόσμου του μικρού του μέγα…Ελάχιστες μόνο ακτίδες φωτός μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχουν. Τόσο μεγαλείο, τόσο βάθος, τέτοια μεγέθη, τόσα ερωτήματα χωρίς συμπεράσματα…
Εκείνο επίσης που δεν μπόρεσα να δεχτώ είναι η ηλιθιότητα του κόσμου των ανθρώπων και μάλιστα σε τέτοιο πλάτος… Η κάθε είδους αγραμματοσύνη, δολιότητα ή πουστιά των ανθρώπων.
Θα ήθελα να πω κάτι συμπερασματικό μετά από αυτές τις σκέψεις και διαπιστώσεις αλλά με έχει ήδη καλύψει ο μέγας Σαίξπηρ…
Με βάση όλα τα δεδομένα λοιπόν, «να ζει κανείς ή να μην ζει, ιδού η απορία»…
Με κάλυψε κι ο Ντίνο Σέγκρε: «Όταν χαμηλώνει το συρματόπλεγμα, θα δείτε πόσοι είναι πρόθυμοι να περάσουν στην ζούγκλα…»
Και βέβαια πάντα ο Γκαίτε: Επιτέλους «…Περισσότερον φως»…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου